"Górskie wędrowanie zmienia człowieka...!"

Górskie wędrowanie zmienia człowieka. Jego wnętrze, jego duszę. Gry zachwycają swym pięknem, ogromem, swoja potęgą. Uczą pokory, rozwagi z rozsądkiem. Na próbę zostaje wystawiona ludzka siła i samozaparcie. Motywacja dążenia do realizowania, wcześniej postawionych celów.

Góry nie tolerują brawury, szaleństwa i bezmyślności. Nie lubią niezdecydowania i głupoty. Szybko na ziemie sprowadzają, nazbyt pewnych siebie wędrowców. Góry rządzą się swoimi prawami, które trzeba akceptować i mieć na uwadze.  Górskie szlaki uczą również troski o współtowarzysza, o drugiego człowieka, przyjmowania i proszenia o pomoc. Uczą przekracza barier, pokonywania przeszkód, szacunku do świata i życia.

Zachwycają oczy, zachwycają duszę. Zapierają dech w piersiach. Są wyjątkowe pod każdym względem. Czasem jednak, zdarza się im obnażać ludzką słabość, nie moc. Weryfikują siłę każdego, kto w kroczy na szlak....