Szum , warkot i pikanie elektronicznych maszyn. Biały pokój w nim Twa leży postać.Znalazłaś się na rozdrożu życia. między jego końcem, a początkiem.
Między krainą życia, a śmierci.
My czekamy, a Ty śpisz.
Zabrałaś ciepło, uśmiech,
Zabrałaś otwarte ramiona,
Zamknęłaś błękit oczu.
Wstrzymałaś oddech...
W daleką i trudną sama wybrałaś się podróż...
Jesteś, ale nie obecna niczym śpiąca królewna...
Pod prąd bijące serce, jedynie zostało.
Na przekór i pomimo wszystko.
Ono żyć chce! A Ty? Dusza Twoja?
My tuż obok, Ty gdzieś daleko, niezbadane zwiedzasz miejsca..
błądzisz gdzieś daleko stąd
Otwórz oczy ! Wróć!
Zatrzymaj się! Walcz!
ŻYJ !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz